GEZİ NOTLARI:    AZERBAYCAN (ÇEÇEN MÜLTECİLER)

 

 

 

 

YARINSIZ  YETİMLER      &     KURBAN OLANLARA KURBAN

 

 

     Farklı bir mekan,farklı bir toplumla karşılaşacak olmanın ve bizlere teslim edilen kurban yardımlarının yerlerine ulaştırılmasının heyecanı ile ayrıldık istanbuldan .

Yaklaşık iki buçuk saat lik bir uçak yolculuğu nun ardından indik Azerbaycanın başkenti

Bakü'ye.

   Havaalanın dan şehir merkezine yol alırken ,o kesme taştan yapılan binaların görüntüsüydü dikkat çeken .Ruslar zamanından kalma eski sanki harabe gibi duruyorlardı .Belkide bizler boyalı,dış görünümleri güzel lüks binalara alışık olduğumuz için tuhaf gelmiştir .Ama genede şehirde bir rus soğukluğu var ,insana bir sıcaklık vermiyor bana göre.

Bize en çok tanıdık gelen Azeri Türkçesi ve bindiğimiz taksi lerde şöförün dilinden anlamamız,derdimizi anlatabilmemiz.

 

  İkinci gün burada mülteci olarak yaşayan, şehit çocuklarını ziyaret ettik ve kurban bayramı öncesi gittiğimiz için kurbanlıklar içinde araştırma yaptık biraz.

Ertesi gün çeçen yetimlere aylıklarının dağıtılacağı okuldaydık.Ruslar zamanından kalma aski maaşlarını dağıtmaya başlayacaktık ,önce bir sınıf ayarlandı sonra önceden İHH nın tesbit ettiği yetim listelerine göre sıra ile dağıtmaya başlandı.Hep duyardık şehitler diye ya geride kalanlar o genç yaşta dul kalanlar .hele birde o küçücük bedenler boncuk gözlü yetimler nede değerliydiler çünkü onlar bir şehidin devamıydılar.Belkide birçoğu olan biteni anlayamıyorlardı,çıkarken kapıdan dışarıya annelerinin ellerinde,arkalarına ,bizim onlara bakışlarımıza anlam veremeyen,ufaklıklar boş boş bakıyorlardı. Parayı alanlar dua ediyordu bizlere .Bir çoğunun gözlerinin önünde şehit edilmiş,annesi,babası veya bir yakını.Tecavüzü görmüşler,işkenceyi görmüşler,zulme uğramışlar.Bir çoğunun pisikolojisi bozulmuş.Mülteci olarak yaşamak zorunda,burakılmışlar ,vatanlarından evlerinden uzak. Bir an aklıma geldi ,acaba bütün bunlar bizim başımıza gelse ,bizim çocuklarımız da aynı çileyi çekseler bunlar kadar sabırlı olabilirmiydik,olabilirlermiydi acaba?   

  

   Sonra burada kalan aileleri,şehit ailelerini ve yetimlerin evlerini ziyaret ettik,onların zor şartlar altında yaşamlarını gördük.Ev kiralarının yüksek olduğu bakü de (250-300dolar)              bazen ekonomik nedenlerden dolayı,iki ailenin sekiz on kişinin bir oda içerisinde yaşam mücadelesi verdiğine,hatta kendilerine özel tuvalet ve banyonun olmadığına bütün kat sakinleri tarafından ortak kullanıldığına tanık olduk.Böyle sağlıksız ortamda yaşayan çocukların bir çoğu , romatizma ,tüberkiloz,böbrek rahatsızlığı,gibi çok ciddi hastalıklara yakalanmışlar. Bütün bu zor yaşam şartlarına rağmen,ziyaret ettiğimiz her evde,misafir için mutlaka bir ikram vardı.Israr etseniz bile ben yemiyeceğim diye,genede sofra hazırlanıyor hemen,o meşur yemeklerinden.

 

 

 

     Kurban bayramı na bir iki gün kalmıştı.artık kurbanlık ları almamız gerekiyordu.Bakü de istediğimiz şartlarda kurban bulamadık .Kimi kurban olma özelliğinde değildi ,hemde pahalıydı.Bizde bir Azeri ile anlaşarak ,baküye yaklaşık 400km uzaklıkta olan Gence ye

Gittik.bizimle beraber Kafkas vakfı da geldi.burada 81 adet büyükbaş hayvan seçildikten sonra ,tek tek tartılarak kamyonlara yüklendi.Yaklaşık on saat lık bir yolculuktan sonra ,baküye gelindi.Daha önce anlaştığımız kesimhanenin ahırlarına hayvanları indirdik.Gece yarısı geldiğimiz için sabaha kadar ,güvenlik için hayvanların başında bekledik.Bizlere teslim edilen bu emanetleri en güzel şekilde sahiplerine ulaştırmak için elimizden gelen her şeyi yaptık.

   Bayram sabahı birbirimizle bayramlaştıktan sonra,kesimhane de tekbirler eşliğinde kurbanları kesmeye başladık.bizlere çeçen gençlerimizin de büyük yardımları oldu.Kesilen kurbanlar hemen bitişikdeki büyük depoya alınıp,burada küçük parçalara ayrıldı,yaklaşık oniki ton gelen etler yedişer kiloluk İHH poşetlerine konularak dağıtılmaya hazır hale getirildi,bu işlem o gün sabaha kadar devam etti.Bayramın ikinci günü, poşetlenen etler dağıtımın yapılacağı yere, kamyonet lerle taşınarak,yaklaşık ikibin altıyüz kişi olan çeçen mültecilere dağıtıldı.

    

    Böylelikle bizlerde bu kardeşlereimize kurban bağışı yapan hayırseverlerin,bizlere emanet ettiği,yardımları iyi bir şekilde yerlerine ulaştırmanın anlatılmaz mutluluğu içerisinde bitiriyoruz günümüzü. Ayrılık vakti geliyor artık.dostlarımızı tekrar ziyaret ediyoruz ,dualarını alıyoruz .Ancak yapmamız gerekenler bukadarmıydı demek geliyor aklımıza.Daha çok iş vardı elbet yapacak,çünkü daha yüzlerce yetim vardı,bir çok sakat adamlar,Rusların işkencelerinden dolayı bir daha hiç normale dönmeyecek hayatlar…

  Bu bayramda da sizlerin adına köprü oldu İHH, sizin yardımlarınızla onların dualarına , umutlarına, yarınlarına..

  

 

 

 

 

MUSTAFA  / KONYA